Beste familie en vrienden,
Omdat er toch een beetje verwarring is ontstaan of ik nu al
dan niet naar huis kom den 24ste december zal ik hier eens wat
duidelijkheid geven van de stand van zaken.
Momenteel zijn we volop in productie om een reeks
vitrinekasten klaar te krijgen tegen 24 december (de dag waarop ik thuis kom).
Zoals in bijna elk project hebben we ook hier te maken met bepaalde
tegenvallers. We moeten namelijk te lang wachten op de levering van het glas.
Hierdoor loopt het gehele project vertraging op. Omdat we nu pas spreken over
de eerste reeks van vitrinekasten, komt er dus uiteraard nog een 2de
reeks en waarschijnlijk zelf nog een derde reeks. Met andere woorden… er is
hier nog enorm veel werk! En alles moet klaar zijn tegen de opening van het
museum op 24 januari 2010. Onze deadline is dus ten laatste 1 week vroeger want
er is nu eenmaal ook nog tijd nodig om objecten in de kasten te plaatsen en
deze te verlichten met hoog technologische fiber optic verlichting.
Het Australische bedrijf EMT had dus graag gehad dat ik hier
nog een maandje langer zou blijven zodat ik hier ook kon werken tijdens de
kerstdagen. Omdat het Kerstmis is en normaal gezien iedereen dan graag bij zijn
familie is, stelden ze voor om Sophie naar Australië te laten komen gedurende
de kerstvakantie. Dit volledig op kosten van het bedrijf. Ik heb Sophie dit
voorgesteld maar ze ziet dat niet helemaal zitten om in haar 1tje 3 vliegtuigen
te nemen en naar de andere kant van de wereld te komen. Wat ik wel begrijp. Ik
wil er haar ook niet te veel mee lastig vallen want ze zit namelijk in de
examens. Ik denk dat dit wel haar absolute prioriteit is en het Australisch
avontuur haar niet mag afleiden. Conclusie, Sophie komt niet naar Australië.
Maar wat dan betreft mijzelf? Blijf ik hier dan in mijn 1tje
langer? Ik heb gisteren telefonisch contact gehad met mijn Belgische baas en
tevens ook de zaakvoerder van het bedrijf 3cs waar ik voor werk. Hij vertelde
me dat hij zelf niet wil dat ik hier nog een maandje langer blijf. Er is
namelijk nog dat ander groot project in Zwitserland waarvoor ik in België
ondersteuning moet geven.
Dus, de algemene eindconclusie: Dieter komt terug naar
België om 24 december 2010.
Om jullie een idee te geven van hoe er zo een kast uitziet…
Op de volgende foto’s ziet u enkele afbeeldingen van de eerste afgewerkte kast.
Deze kast bestaat volledig uit gelaste onderdelen. Er zit echt wel enkele
uuuuuuuuuuuren laswerk in.
Het museum bevindt zich in Tasmanië (site museum: http://www.mona.net.au/ ) dus de kasten
moeten nog verscheept worden naar daar. Dit houdt dus in dat deze goed verpakt
moeten worden zodat ze onderweg geen schade kunnen oplopen. Dit ziet er dus als
volgt uit:
Zoals je kan zien, dit zijn geen kleine kistjes meer. En ja
ook deze grote volumes brengen de nodige zorgen met zich mee. Zo was deze kist
te hoog om in de vrachtwagen te kunnen. Het scheelde amper 20 millimeter.
Stonden we daar heel stom met 6 man op te kijken hoe de kist net niet in de
vrachtwagen geraakte. Na een beetje puzzelen en de vrachtwagen te reorganiseren
is de kist toch op de vrachtwagen geraakt. Zo zie je maar… iets heel stoms kan
al problemen veroorzaken
Groetjes
Dieter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten